Ακεντρο κενό…

Ειμαστε ταξιδιώτες,
της ίδιας διαδρομής.
Παρατηρητές
των ίδιων σημείων.
Χρώματα και σκιές
όλα εκεί, ανέπαφα.
Και όμως κουβαλάμε
την συνοχή τοιυ
“είναι” μας
εξακολουθώντας
να δηλώνουμε
τις συνεχείς επαναλήψεις
του άκεντρου
κενού μας.