Πατρόν

Ένδυμα θα το πω,

ένδυμα για να το ξορκίσω·

ή καλύτερα ρούχο, 

ρούχο για να το συνηθίζω.

Βρέθηκα μόνος, στο δοκιμαστήριο του χρόνου

να ντύνω και να ξεντύνω την ψυχή,

με ένα ρούχο φθηνό πολυφορεμένο

ρούχο τόσο ξακουστό κλασικό ύφος

πάντοτε φοριέται ποτέ εκτός εποχής.

Απέναντι καθρέπτης,

σκέπτομαι σαν ύφασμα,

την ποιότητα της εξαπάτησης

βελούδο, οργαντίνα και σατέν·

το φόρεσα κι έτσι,

το φόρεσα κι αλλιώς·

δεν μου μπαίνει,

ρούχο άφθαστο ακόμη,

είμαι φαίνεται μικρός.

Ένα ρούχο άραφτο για μένα ο θάνατος παραμένει,

σε μοδίστρας πατρόν ξεχασμένο.

Ποιος ξέρει έως πότε;