Αχλύ του ονείρου..

Κι ύστερα ξεκρέμασα την ακτή

Απ’ τα μπράτσα σου

Το περιβραχιόνιο της αμμουδιάς

Ζήσαμε τις κερασιές ν'ανθίζουν

Το φιλί του Μάη

Τη συναρμολόγηση της φωτιάς

Το αναλόγιο της αγάπης

Εξηγήσαμε όλα τα θαύματα

Περπατήσαμε τους δρόμους της πόλης

Παίξαμε σαν φυσαρμόνικες παιδιών

Θλιβερά χαρούμενες

Κρατήσαμε τη λάμπα ανοιχτή

Ελάμψεις φωτός

Είδαμε το φθινόπωρο να ρίχνει φύλλα

Την ώρα να βγάζει παγετώνες από το στήθος

Το χάος να κυβερνιέται από χάος

Συνεταιριστήκαμε αγωνία

Ανεβήκαμε στους εξώστες

Δειπνήσαμε ως αργά.

Μετά φιληθήκαμε με πάθος

και χαθήκαμε

στην αχλύ του ονείρου..