Μνημειακή θλίψη

Η ανοιχτή μπλε φωτιά

των λαμπερών πύργων καίγεται

Μέσα από ξεχασμένους αιώνες, σε πολλά ονειρεμένα ταξίδια

Μέσα από εκκαθάριση μονοπατιών

Που κατοικούν οι δαίμονες, οι μάγοι και οι κλέφτες

Στους ναούς και τις ταβέρνες όπου ψιθυρίζονται τα μυστικά

Η αληθινή γνώση κρύβεται στις αίθουσες τους

Οι σκιές συγκεντρώνονται στις πομπές των μεσάνυχτων

Καθώς οι ιππότες και τα φαντάσματα τραγουδάνε στους τοίχους

Η ζωή μας είναι γραμμένη στο αίμα και σφραγισμένη στο θάνατο

Δεμένη από τους αιώνες, τον τόμο της λύπης

Οι μοίρες θα σφραγιστούν και τα σπαθιά θα πληρούνται

Με την κρύα αγκαλιά του χάλυβα και της σάρκας

Πολύ πέρα από τη Σελήνη και τον ήλιο

Μακρύς είναι ο δρόμος προς το τέλος

Οι λαμπρές φλόγες φωτίζουν το δρόμο

Υπάρχει βαθύς πόνος εδώ

Μια μνημειακή θλίψη

Το φεγγάρι λάμπει πάνω σε παλιούς αμμόλοφους,

ξύπνημα αρχαίου μίσους

Οι θεοί της μάχης ανεβαίνουν και πέφτουν,

αλλά η δίψα για το αίμα ζει.