Μια αγκαλιά στη σιωπή

Ω, αγάπη της ψυχής μου
Πόσο βαθιά είναι τα τραύματα
Με τα οποία με παίρνεις
στην άβυσσό σου
και εμβαθύνει την
αγωνία Μου
η ψυχή μου
ο θάνατος της ζωής μου ...
αγκαλιά στη σιωπή
το γέλιο μου, τρυφερότητα μου,
το πάθος μου, τη λύπη μου ...
Έξοδος
από το σπίτι των ονείρων μου ...
Βγες από τα δάκρυά μου ...
Ζητώντας το δρόμο
Αν με είδες να περάσω ...
Αν κάποιος από μένα θυμάται,
κάτι
Αν συνήθως μου το λένε,
Ναι η απαράδεκτη αδράνεια
Η σκιά μου θα σβήσει ...

No comments:

Post a Comment