Τα γράμματα ζουν όπως εμείς
αγκαλιάζουν ο ένας τον άλλον
μαύρες μουντζούρες σε λευκά φύλλα
Μια σειρά λέξεων
που δεν σας είπα ποτέ
που δεν σας έγραψα ποτέ
Τα συναισθήματα που θα παραμείνουν μυστικά
Η πένα χορεύει το ευγενές ταγκό
με την ορχήστρα της καρδιάς
ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα
πετάει λέξεις
πάνω από την άβυσσο
των ψευδαισθήσεων.
No comments:
Post a Comment