Όταν ο άνεμος σιωπά
και γλάροι αναπαύονται στους αμμόλοφους
βλέποντας το άπειρο
υπάρχει μια τελετουργία της αναμονής
στην αγκαλιά σου,
απών από αγκαλιές.
Λες και η ζωή προοριζόταν για σένα,
σε κάθε παραλία,
μια μεγαλύτερη μοναξιά.
Στην εσωτερική πλευρά του καιρού σημαδεύω,
με ίχνη φωτός την ευθραυστότητα του φθινοπώρου.
Κάθε αυγή, γεμίζω φύλλα χαρτιού
με μια ομιλία χωρίς ίχνος της νύχτας.
Είναι εμπνευσμένη από την ελαφρότητα του αέρα
η οποία έκανε το στήθος μου μια
αποβάθρα επιβίβασης
για μια απροειδοποίητη απόδραση
σε αναζήτηση της φωνής σου.
Copyright ® Evaggelos Iliopoulos
All Rights Reserved
No comments:
Post a Comment