Tα τείχη του φόβου

Ημουν στην Αίθουσα του Πνεύματός Μου
Ακούστε τη μουσική της ψυχής μου
Είδα τα κενά της καρδιάς μου
Και είπια τα δάκρυα των πόνων μου
Στάθηκα στη σκιά της ζωής μου
Μέσα στα τείχη του φόβου μου
Βλέπω τη σκιά μου στο χέρι σας
Νιώθω το αίμα μου στις φλέβες σας
Αλλά τι θα ακολουθήσει;
Τελικά βρίσκω τη χαρά της ζωής
Θέλω να σε αισθανθώ, να σε αγγίξω
Αλλά φοβάμαι
Κλείνω τα μάτια μπροστά σου
Και βλέπω το λυκόφως της ψυχής σου
Αλλά αγγίζω μόνο το φόβο μέσα μου
Αλλά τώρα είμαι αλυσοδεμένος
Αισθάνομαι ότι η δύναμή μου μειώνεται αργά
Στη Θερμοκρασία του χρόνου
σύννεφα η άποψή μου…