Χρόνια περιμέναμε
το Είναι των πραγμάτων
Αείζωη ζωή
αριθμήσεις των λιτών στιγμών μας.
Οι λέξεις μας δαγκώνουν το κενό
καυτές ριπές απο έναν λίβα άνεμο
που θερίζει τις ψυχές μας.
Ψυχές και ιδέες γλυστρούν στην άβυσσο
αφήνοντας το στίγμα τους
το εφήμερο
αιώνιο σημάδι…
Κάποιος άλλος για μας γίνεται το μονοπάτι
ο εαυτός μας γίνεται ο γκρεμός
στην άνυδρη έρημο της επιθυμίας
μηδέ οάσεις, μηδέ βεδουίνοι
μόνο ο δίμορφος δαίμονας της λαγνείας.
Ψυχές αιωρούνται στον αέρα,
οι κοσμημένες απ τον Ερωτα
οι χαιδεμένες απ τον Θάνατο.
πλανώνται μέσα σε χρόνους αποδοχής
και χρόνους της απόρριψης…
No comments:
Post a Comment