Και πάλι ξεκινώ με τις ίδιες απορίες
μπερδεμένοι δρόμοι
σε σκοτεινές διαδρομές.
Σε νοιώθω ψυχή μου
άνετη στα όνειρα
αράζεις ύπουλα σε παραστάσεις
του χθές.
Ανεξίτηλη φωτογραφία η ματιά σου
μέσα στου κόσμου τα γιατί
αρρωσταίνεις και δεν μιλάς όταν ρωτάνε
γυρνάς την πλάτη και σωπαίνεις…
Στον εαυτό σου βυθισμένη μια ζωή
πάντα το λάθος να
διαλέγεις…
No comments:
Post a Comment