Πολεμώ, σκληρά πολεμώ,
όπως ο γέρος τα χρόνια του,
ό,τι λιγότερο χάσει η σαφήνεια καλό θα είναι,
η ασάφεια με κούρασε…
Δές τον καιρό πως γυρνάει,
σταματά να μιλάει,
μήπως χάσει ο ήχος σκέπτεται μόνο,
πως τη νιότη χτυπά,
δεν έχει εικόνα μήπως χάσει η πείρα.
Παρακαταθήκης τοπίο η ζωή,
είτε έτσι είτε αλλιώς,
άλλο δεν σε αντέχω,
το μέγιστο ψέμα σου κόσμε, άλλο δεν βαστώ.
Ξέρεις τι είσαι Ζωή?
Δάνειο είσαι.
Ενα τοπίο
παρακαταθήκης Οστών.
No comments:
Post a Comment