Πόσο μα πόσο θα ήθελα να ζούσα
μέσα στην καθυστέρηση του
Χρόνου,
χωρίς να με απασχολούν
οι απώλειές του.
Να διάβαζα την σκέψη των ματιών σου
και τις επιθυμίες της ψυχής σου
πιο πρίν και να σου έλεγα στον
φάλτσο χρόνο
που γνωριστήκαμε
με μια μελωδική σιωπή,
Σ’ α γ α π ώ !
No comments:
Post a Comment