Ληγμένος Χρόνος

Έρχεσαι πάντα αναπάντεχα,

ανάμνηση τις ώρες

που η ζωή ξεψυχάει

τις ώρες που η ζωή

παραμονεύει.

Κι όμως πάλι θα σε αναβάλλω,

θα σε ματαιώσω,

θα σε απομακρύνω,

καμιά φορά θα σε ανακυκλώσω κιόλας.

Ερχεσαι

Οταν την νύχτα η αναζήτηση

η απελπισμένη

η απεγνωσμένη της ηδονής

η άγρα τη θλίψη,

την μελαγχολία μου βαθύνει.

Οταν αξιέραστα πλάσματα

αρνούνται ή αγνοούν το κάλεσμά μου

λόγω διελίας

ή ευτελών ανταλλαγμάτων

όταν διαψέυδονται οι μάταιες ελπίδες.

Οταν ο Χρόνος είναι πια ληγμένος.

Ανάμνήσεις μπολιασμένες με άνυδρα φιλά

ξεχασμένων ερώτων…