Κοιλάδες του Κλαυθμώνος

Ακόμα επιπλέω
Με τους κρύους διαβολικούς στύλους των σφαγών
Σε αδιόρατες
κρυπτικές χειμωνιάτικες καταιγίδες
Κάτω από ένα κόκκινο φεγγάρι στις κρύες λίμνες του
Αχέροντα
όπου οι σκιές των ίνων παραμένουν άθικτες
στην μπλε ομίχλη του κακού
Κρύοι άνεμοι σκορπίζουν την τέφρα μας
στις βόρειες κοιλάδες του Κλαυθμώνος.

Εκεί Έξω στη μαύρη νύχτα
Ψυχρός βόρειος αύρας
Κάτω από τους κόκκινους ουρανούς
Περιβάλλεται από βλάσφημους ανέμους
Μεσάνυχτα που περνάει και το φεγγάρι εκπληρώνεται
Αργά μαυρίζει ο ουρανός
Ο άγγελος του ουρανού που περιβάλλεται από ομίχλη
Φορτίζεται στα παγωμένα σύννεφα του ολοκαυτώματος.

Ένας συνεστραμμένος άνεμος
Ράβει τα σύννεφα
Μνήμες των κρύων ημερών
και ο ήλιος επιστρέφει Μαύρος από το Σκοτάδι
Μια ομιχλώδης νύχτα
μέσα στο σκοτάδι
Κάτω από το κεράτινο φεγγάρι
Καθώς σκοτεινές είναι πια οι ζωές μας
όπως τα μαύρα ποτάμια το χειμώνα.

No comments:

Post a Comment