Άλλη μια νύχτα
σε ποια μνήμη
δεν παραμένει αμετάβλητη;
Μια νύχτα, μια μνήμη
που είναι τυλιγμένη
σε μια αρχαία υπνηλία
όπως οι ζωές χωρίς λόγια
που σβήνουν τις δίψες
των σκιών μας.
Ο χρόνος φαίνεται
χλωμός ως σταγόνα κεριού.
Αυτές οι σκιές
από μακρινές μορφές
περπατούν χέρι-χέρι
μέσα από λευκούς
άδειους ουρανούς.
Σε ένα παιχνίδι
αργής θύελλας.
Ο φόβος της απώλειας
δεν σταματά να πέφτει στα φύλλα
και το απορριφθέν φως επιστρέφει
στις σκοτεινές λίμνες της τύχης.
Copyright ® Evaggelos Iliopoulos
Συμβολαιογραφική Πράξη Κατοχύρωσης Πνευματικών Δικαιωμάτων 1237
All rights reserved
No comments:
Post a Comment