Κραυγές στα βάθη του Ονείρου

Θαμμένος κάτω από τα βουνά του παγετού

Χρόνια της σιωπηλής θλίψης ζοφερή και σκοτεινή η ζωή μου

Ο χειμερινός μου ύπνος στις αιώνιες νύχτες

Στις κρύες κρύπτες της άυχλης θλίψης

Με μαύρες καταιγίδες και δυνατούς

ανέμους, ήρθα.

Νυκτερινά σύννεφα φυσούν ελεύθερα

Στη γκρίζα ομίχλη του ορίζοντα του θανάτου

Τα χειμωνιάτικα φτερά του κακού κοιμούνται

Στο κρύο κρύπτες του θανάτου του χιονιού

Θαμμένος κάτω από τα βουνά του παγετού

Χρόνια σιωπηλή θλίψη ζοφερή και σκοτεινή

η ζωή μου.

Ατέρμονες πορείες στο σκοτάδι

μέσα από την πιο κρύα νύχτα

Ξωτικά, μάγισσες και αερικά

κάθε λογής στον δρόμο μου.

Η ασημένια χλωμάδα του φεγγαριού καίει τα μάτια μου

ποιές σκιές έχασε τη ζωή κρύβει

ποιές πεθυμιές βαστάει μέσα του.

Εισάγω τα κέντρα του σκότους

δαίμονες παρόντες στις φλόγες

Όρκος

μαύρες ψυχές που βρέθηκαν

Θυρίδες τόσο παλιές όσο η γη

Κόβουμε τη ζωντανή σάρκα

Κύκλοι του βαθύτερου

μαύρου θρόνου.

Ανισες δυνάμεις του κακού

Ανισες δυνάμεις της κόλασης

Οι δαίμονες μου ξυπνούν ξανά

Μια αιωνιότητα σιωπής επιπλέει

Περιμένουμε τα σημάδια του θανάτου

που συγκεντρώσαμε στον κύκλο μας

Δαίμονες

Υπηρέτησαν στις διαβολικές ψυχές μας

Λάθη του θανάτου λουσμένες ψυχές στα σκουπίδια

Καθώς τα κεριά του διαβόλου καίγονται.

Καταιγίδα ριγμένη στο χάος του Τέλους

Θυμίζει χαμένους καιρούς.

Νεκρές κραυγές στα βάθη του Ονείρου…