Έρχεσαι πάντα αναπάντεχα,
ανάμνηση τις ώρες
που η ζωή ξεψυχάει
τις ώρες που η ζωή παραμονεύει.
Κι όμως πάλι
θα σε αναβάλλω,
θα σε ματαιώσω,
θα σε απομακρύνω,
καμιά φορά θα σε ανακυκλώσω κιόλας.
Χρόνος ληγμένος.
Ανάμνηση μπολιασμένη
μ’ ένα μόνο φιλί
με πολλές δακρυγόνες στιγμές
σε ένα πολύ ζεστό
καταμεσήμερο
του Σεπτέβρη...
No comments:
Post a Comment