Στο παιχνίδι των ωρών

Στο παιχνίδι των ωρών
εκεί στην εργασία της σιωπής,
βλέπετε το καλπασμό
των σκιών.
Νεράιδες, γράφουν ένα μύθο.
Περιπλανώμενα αστέρια
Φλόγα που ανάβει την αιώνια στιγμή.
Η σιωπή σπάει στα βήματά μου,
με παρέλαση σοφίας
περνάει τις ώρες
σε αναπόληση
και στίχο.
Στο δέρμα μου σμήνος από φύλλα,
ηλιοβασίλεμα πουλιά
γράφουν νοσταλγία και
εσείς
γίγαντες ταπεινότητας
φρουρήστε το δρόμο
και αγγίξτε τον ουρανό.
Σε κάθε βήμα,
κοίλη σιωπή,
Σε κάθε πέτρα,
μάθημα αγάπης.