Ουτοπία.

Ομίχλη από μπερδεμένες επιθυμίες,

Ιδέες που έχουν ναυαγήσει στη θάλασσα.

Μια

Αφροδίτη των ατελείωτων κατακτήσεων,

ανώτατη αιτία

της αγάπης και του πόνου,

καλυμμένος ορίζοντας του δυνατού,

που καταργεί το αδύνατο

και πνέει

στη φαντασία.

Ουτοπία.

Μια Κυρία

σε ό , τι όνειρα σκέψης,

σε ό, τι θέλει το συναίσθημα,

σε αυτό που εκφράζει η ψυχή μου

χωρίς αιτιολογία.

Είσαι μυστήριο χωρίς αποκάλυψη!

Ο διαισθητικός στίχος, ο

οποίος , εάν δεν είναι γραμμένος,

δεν μπορεί να διαγραφεί

Ουτοπία.

Κυρία με αβέβαιες πεποιθήσεις,

αξίωμα του κατανοητού

θωρακισμένη πόρτα

στην πραγματικότητα.

Ιερή λέξη χωρίς ταυτότητα,

κυρία όλων των εποχών,

άπειρη ουσία θνητών.